Slavernij

Slavernijgeschiedenis

,

Slavernij is van alle tijden. ‘In sommige perioden en in sommige delen van de wereld stonden de mensen zelfs in de rij om slaaf te worden. Dat kwam omdat slavernij soms een instituut was dat je tegen de hongerdood kon beschermen en je leven kon verlengen.’

Van alle slaven in de wereld vormden die in de Europese koloniën maar een klein deel. ‘Toen de belangrijkste slavenhoudende kolonisator, Groot-Brittannië, in 1833 de slavernij in zijn koloniën verbood, kreeg slecht 4 procent van alle slaven in de wereld de vrijheid.’

Op het Afrikaanse continent waren het lange tijd de Afrikanen die de dienst uitmaakten in de slavenhandel, niet de Europeanen. Ze hadden daarbij ‘een effectieve bondgenoot: de pathogenen die malaria, gele koorts en darminfecties veroorzaakten. Die ziekteverwekkers zorgden ervoor dat de sterfte onder de Europeanen gedurende het eerste jaar van hun verblijf op de Afrikaanse westkust soms hoger was dan 50 procent!’ Sommige Afrikaanse kooplieden waren zo machtig dat ze er een eigen leger op nahielden. Wie het heeft over het ‘kidnappen’ of ‘deporteren’ van Afrikanen doet de geschiedenis volgens Emmer geweld aan. De Europeanen moesten heel erg hun best doen om bij Afrikaanse handelaren in het gevlij te komen. >>>

Excuses voor slavernij

Het slavernijverleden dreigt, net als Zwarte Piet, inzet te worden van identiteitspolitiek. Daarmee zet je groepen tegen elkaar op en behandel je individuen naar gelang hun ras, religie of nationaleit. Zo bereik je precies wat je niet beoogt. Er is veel af te dingen op Halsema’s toespraak. Het heeft weinig zin om iets wat in grote delen van de wereld, inclusief Afrika, eeuwenlang de normaalste zaak van de wereld was als zodanig te benoemen.

Het leed van de tot slaaf gemaakten was verschrikkelijk. Maar het besef dat slavernij onacceptabel en onmenselijk is, dateert pas vanaf het einde van de 18de eeuw. In onze ogen zijn slavernij en slavenhandel afschuwelijk, maar wie is of was ervoor verantwoordelijk? Namens wie moet de regering excuses aanbieden? Door namens het volk haar excuses aan te bieden, impliceert ze dat al die hedendaagse Amsterdammers erop aan te spreken zijn! >>>

Nederland en de slavernij

Dit is een artikel over het Nederlandse slavernijverleden waarin de termen racist, activist, oude witte man, subsidieslurper, goedprater en cultuurmarxist niet voorkomen, behalve dan in deze eerste zin. De maatschappelijke discussie over de Nederlandse betrokkenheid bij de trans-Atlantische slavernij is de afgelopen jaren op hoge toon gevoerd, waarbij verdachtmakingen over oneervolle motieven en persoonlijke beledigingen niet ontbraken.

Aan de discussie namen volop wetenschappers deel, maar door al het verbale vuurwerk raakte de inhoud nogal eens op de achtergrond: wat weten we nu eigenlijk over het slavernijverleden van Nederland? Waarover zijn historici het eens en waarover vindt wetenschappelijk debat plaats?

Een rondgang langs Nederlandse slavernijdeskundigen leert dat veel meningsverschillen voortkomen uit de manier waarop bronnen worden geïnterpreteerd. Dit is niet gek, het raakt de kern van de wetenschappelijke geschiedschrijving: wanneer mag je op basis van onderzoek zeggen dat jouw lezing van het verleden de juiste is, en wanneer ga je te ver omdat je het bronmateriaal oprekt en aan cherry picking doet?

Over de cijfers bestaat in ieder geval consensus, zegt Gert Oostindie. Er zijn ongeveer 12,5 miljoen Afrikanen in slavernij weggevoerd, van wie er 600.000 door Nederlanders zijn verscheept. Ik denk dat er minder overeenstemming bestaat over het antwoord op de vraag wat nu de economische betekenis van de slavernij was en of die economische betekenis überhaupt belangrijk is.”

Over de rol die racisme speelde bij het tot slaaf maken en houden van Afrikanen zijn historici het ook wel eens. „Dat racisme is in de loop van de zestiende en zeventiende eeuw gegroeid en in de achttiende eeuw werd het dé rechtvaardiging voor de slavernij”, vat Piet Emmer, emeritus hoogleraar van de Europese expansie in Leiden, de consensus samen. Link

Vlees eten … barbaars?

, ,

Er zijn wereldwijd ongeveer 23 miljard kippen, 1,5 miljard koeien, 1,2 miljard schapen Bedenk je vervolgens hoe snel deze dieren worden opgekweekt en opgegeten: op dit moment zijn er 23 miljard kippen en over een paar maanden zijn er weer 23 miljard nieuwe kippen. En dan weer. En weer. Uiteindelijk worden er  Ter vergelijking: het aantal mensen dat ooit heeft geleefd -in de afgelopen 50.000 jaar- is ongeveer 110 miljard. We doen er nu minder dan anderhalf jaar over om even veel dieren te slachten.

 

Ik -RB- heb me vaak afgevraagd welke gewoonten onze kleinkinderen straks barbaars zullen vinden. Zullen zij naar de industriële veeteelt kijken zoals wij terugblikken op de Romeinse gladiatorengevechten? Of op de

Nog maar kort geleden werden miljoenen slaven verhandeld en uitgebuit. Maar haat en sadisme waren toen niet de grootste drijfveren. Het werd allemaal mogelijk gemaakt door onverschilligheid. Onze voorouders negeerden de behoeften, de emoties en het leed van de mensen die ze verhandelden. Dat is een constante in de geschiedenis – of het nu over de slavernij gaat of de We zien het immense leed dat we aanrichten gewoon niet.

De vleesindustrie is hier perfect voor ontworpen. In Nederland werkt minder dan De dieren worden door machines gevoed, gedood, verwerkt, ingepakt en opgestuurd. Ondertussen hoeven wij niet na te denken over het leed van die miljarden koeien, varkens, schapen en kippen.

En dus blijven we ze zien als dingen, terwijl het wetenschappelijke bewijs voor hun rijke gevoelsleven zich opstapelt. Eén ding is zeker: als we voor iedere schnitzel een kort filmpje moeten bekijken over het leven van het geslachte dier, zouden we geen hap door de keel krijgen.

Waarom was ik zo lang blind voor iets wat veel twaalfjarige meisjes intuïtief begrijpen? Het antwoord is simpel: ik wilde het niet weten. Of beter gezegd: ik wist genoeg om te weten dat ik niet meer wilde weten. Zoals onze voorouders niet wilden erkennen dat de aarde om de zon draait, zo lukte het mij niet om koeien, varkens, schapen en kippen als wezens met gevoelens te zien.

Het goede nieuws: er bestaat zoiets als vooruitgang in de geschiedenis. Ideeën veranderen. Ogen gaan open. De kring van wezens waar we om geven, kan groeien.

Ik geef eerlijk toe: ik was er rijkelijk laat bij. Maar ik vermoed dat er nog veel meer mensen zijn zoals ik, die eigenlijk wel weten dat het tijd is om te stoppen met vlees, maar die deze ongemakkelijke waarheid steeds ontwijken. Link

Het kasteel van Elmina

,

Geen ander deel van de Nederlandse geschiedenis heeft zo veel impact gehad op het beeld van de westerse wereld als de slavenhandel in West-Afrika. Bijna drie eeuwen lang, van 1612 tot 1872, bezat Nederland een tiental forten aan de toenmalige Goudkust (het huidige Ghana). Het belangrijkste was het kasteel van Elmina. Hiervandaan werden Afrikaanse mannen, vrouwen en kinderen op onmenselijke wijze naar Noord- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied verscheept.

Het kasteel van Elmina beschrijft hoe leven en handel rond dit fort verliepen. Van Engelen trekt vanaf de kust het Afrikaanse binnenland in en bezoekt de plaatsen waaruit de slaven werden weggevoerd. Gaandeweg verdiept hij zich in de discussie rond slavernij die de laatste jaren in Nederland is opgelaaid. Was de slavenhandel niet minstens zo Afrikaans als Europees? Dit boek is een beklemmend verhaal over een geschiedenis die doorwerkt tot op de dag van vandaag en niet mag worden vergeten. Link – Link

Scroll to Top