Logboek

„Het is heel interessant te zien hoe Poetin omgaat met historische feiten. Hij maakt regelmatig fouten. Zo verwarde hij een paar jaar terug de Grote Noordse Oorlog (1700-1721) met de Zevenjarige oorlog (1756-1763). Dat gebeurt mijn leerlingen ook als ze niet goed opletten. Maar het idee dat het moderne Rusland recht heeft op gebieden die vroeger onder haar gezag vielen, is natuurlijk absurd. Als je zo redeneert zou Poetin naar Mongolië moeten gaan om daar toestemming te vragen voor zijn beleid, zoals de middeleeuwse Russische prinsen deden. Rusland was immers ooit deel van het Mongoolse Rijk. En de Krim werd ooit door Grieken bewoond. Dat tsaren en keizers ooit zo redeneerden is te begrijpen. Maar de president van de Russische Federatie is geen tsaar.” >>>

Poetin lijkt tot de overtuiging gekomen dat de keus voor zijn regime, en daarmee voor Rusland, ‘vechten of ten onder gaan’ is. ‘Voor een deel van de Russische politieke elite en een verrassend groot aantal Russen bieden mythen van nationale overleving in een epische strijd tegen het Westen, en sprookjes van Russisch noodlot en zelfopoffering, nog steeds afdoende bescherming tegen de realiteit van de isolatie van het land en de dreigende catastrofe’, constateerde Zubok onlangs in een tijdschriftartikel. >>>

Poetins idee dat hij niet alleen de heilige taak, maar ook het recht heeft ‘van oudsher Russische’ gebieden ‘terug te nemen’, toont aan dat voormalige Sovjetrepublieken, zoals de Baltische landen, alle aanleiding hadden bescherming te zoeken bij het Westen. Het roept ook de vraag op of de Navo Poetins revanchistische honger had kunnen stillen met de garantie dat Oekraïne nooit lid zou worden van het bondgenootschap. Gezien zijn obsessie met het imperiale verleden is dat heel onwaarschijnlijk. >>>

In Poetins ogen bestaat de wereld uit ‘soevereine staten’ en ‘koloniën’, hoorde Laura Starink. Net als Peter de Grote wil Poetin van Rusland weer een imperium maken, met Oekraïne als ‘kolonie’. >>>

Ondanks tal van toezeggingen van mensen op allerlei terrein, van de universitaire wereld tot de politiek, om niet zónder Oekraïne óver Oekraïne te praten, worden de gesprekken over de oorlog in Oekraïne geregeld gevoerd zonder Oekraïne-experts. Of, erger nog, met Rusland-experts die met alle plezier de rest van de wereld ‘uitleg’ over Oekraïne willen geven. >>>

Rusland wordt geleid door een kleine groep KGB’ers uit Sint-Petersburg, die als een genadeloze maffiabende opereert en zich op malafide wijze de helft van de Russische economie heeft toegeëigend. Deze mannen doen er alles aan om aan de macht te blijven, zelfs als daar een oorlog voor nodig is. >>>

Integendeel! Een nederlaag zou de afrekening kunnen forceren die al had moeten plaatsvinden in de jaren negentig, toen de Sovjet-Unie uiteenviel maar Rusland ten koste van de andere ex-Sovjetrepublieken alle toeters en bellen van het Sovjetrijk behield – zijn VN-zetel, ambassades, diplomatieke dienst. In 1991 hadden de Russen de onzinnigheid van Moskous imperialistische overmoed moeten inzien en moeten bedenken waarom zoveel van hun buren hen haten en vrezen. Maar de Russische bevolking heeft zo’n les niet geleerd. Binnen tien jaar had Poetin, boordevol grieven, velen van hen ervan overtuigd dat het Westen en de rest van de wereld hun iets schuldig waren en dat verdere veroveringen gerechtvaardigd waren. >>>

“If you can’t count what’s important, you make what you can count important.”

For years, there has been a culture of believing USSR/Russian statements of capabilities and technical specifications because they fed our mathematical models. For NATO to create this art of scientific warfare, the adversary’s abilities had to become numbers. If a Soviet motorized rifle regiment was able to advance 20km in 24-hours, according to the Soviets, the numbers went into the NATO model. As we saw the USSR as highly capable, the Soviets were trapped in their unchallenged propaganda. And this fed back into Russian thinking -they couldn’t be that bad at war, since NATO feared them. >>>

Those who conceived this war want only one thing — to remain in power forever, live in pompous tasteless palaces, sail on yachts comparable in tonnage and cost to the entire Russian Navy, enjoying unlimited power and complete impunity,” Mr. Bondarev said in an email to colleagues on Monday morning. “To achieve that they are willing to sacrifice as many lives as it takes. >>>

Russia’s military has overwhelming superiority in weapons, if not men — tanks, warplanes, helicopters and heavy artillery. But a month into the battle for the East, Russia has made only gradual progress along the Eastern front. >>>

Moskou haalde Russische troepen weg van de grens met Finland om in te zetten tegen Oekraïne. Precies dat maakt het voor Finland makkelijker om nu Navo-lid te worden. ‘Ze hebben eigenlijk niet veel meer waarmee ze ons kunnen bedreigen’, zei Pekka Toveri, een afgezwaaide Finse generaal en ex-hoofd van de Finse militaire inlichtingendienst tegen The New York Times. ‘Ze hebben geen politieke, militaire of economische macht.’ Tot aan de aanval op Oekraïne hield het imago van Rusland als supermacht nog enigszins stand. Toveri slaat de spijker op de kop: Ruslands macht komt enkel voort uit kernwapens, voor de rest heeft het land eigenlijk geen instrumenten om anderen zijn wil op te leggen. >>>

A Russian intelligence service recently analyzed the political sympathies and attitudes in Ukraine, and their findings -the subject of a report by the Royal United Services Institute think-tank- seemed to indicate discontent in Ukraine with the existing political order. Rather than viewing these as “snapshots in time,” which might be changed by Russian intervention, Putin seems to have read the findings as confirming his preexisting notions. Indeed, Moscow entered the war believing that opposition to Kyiv from the Russian-speaking eastern part of Ukraine would result in a quick win. Part 1 >>> Part 2 >>>

Problems in four areas –promotion patterns, training regimen, command arrangements, and information management– have plagued Russia’s invasion of Ukraine, contributing to a poorly thought-out strategic decision to invade, overconfidence in a set of simplistic military objectives, and a lack of preparation to sustain anything but the shortest of conflicts. Russia now seems to be scaling back its definition of “victory” to better align with military realities, but it has not shrunk from its strategic objectives. >>>

In tal van simulaties kwam het er op neer dat de Russische president Vladimir Poetin een kernwapen zal inzetten als hij zijn regime ernstig bedreigd zag. En de simulaties waarin hij dat wapen inzette tegen een Navo-land -al was het maar met één wapen in een leeg gebied- lopen alleen goed af als de VS en Rusland een specifiek scenario volgen en hun communicatielijnen open en intact blijven. In alle andere “war games” met dat uitgangspunt, schreef een Amerikaanse oud-inlichtingenofficier, ‘wordt de wereld vernietigd. >>>

In westerse optiek wordt dat kolonialisme niet altijd als zodanig herkend, omdat Rusland niet over overzeese gebieden beschikte. Maar terwijl Europese landen vanaf de zestiende eeuw gebieden in Azië, Zuid-Amerika en later in Afrika veroverden, pikte het Russisch rijk omringende landen in, met geweld: van het kanaat Kazan, in 1552, tot Turkmenistan, in 1881. Kolonialisme beoogt zowel economische uitbuiting als culturele onderwerping, zegt Eristavi. „Dat is precies waar Ruslands agressie uit bestaat.” >>>

If the first months of the war in Ukraine became a military debacle for the Russian army -deflating the reputations of its commanders and troops in a forced retreat from Kyiv- the Russian invasion also highlighted another glaring failure: Moscow’s flawed analysis of the politics of the country it was attacking. The miscalculation led to mistakes no less costly in lives for the Russian army than the faulty tactics of tank operators who steered into bogs.

The Kremlin entered the war expecting a quick and painless victory, predicting that the government of President Volodymyr Zelensky would fracture and that leading officials in the largely Russian-speaking eastern region would gladly switch sides. >>>